Na zijn studies Geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen en een korte passage in New York zocht Tim Van Aelst zijn heil in de Vlaamse televisiewereld. Daar startte hij in 2004 als loopjongen op de set van Bart Peeters en Hugo Matthysen maar wist hij zich in geen tijd op te werken als bedenker en regisseur van shows als Trigger Happy en Tomtesterom, die hij samen met Tom Waes maakte. In 2009 richtte hij Shelter op, een klein productiehuis dat heel bewust comedy shows wilde maken om mensen te laten lachen en op die manier ook voor verbinding te zorgen. Het eerste programma was meteen een schot in de roos: Benidorm Bastards!, verkocht aan 65 landen, inclusief de VS (Betty White's Off Their Rockers) waar 12 miljoen Amerikanen zagen hoe oudjes met een verborgen camera jongeren te grazen nemen. In geen tijd werden er bij Shelter nog meer gouden eieren gelegd: het sketchprogramma Wat Als? en de sitcom Safety First, die met de “Smos” Vlaanderen een nieuwe held bezorgde. In 2018 scoorden Tim Van Aelst en zijn team een hattrick door met Hoe Zal Ik Het Zeggen? een derde International Emmy Award binnen te halen. Met Studio Tarara lanceerde hij in het voorjaar van 2019 zijn eerste dramareeks, en ook die viel meermaals in de prijzen, zowel in binnen- als buitenland. Net als het laatste wapenfeit van Shelter, de comedy-dramareeks Billie vs Benjamin. Stoppen op een hoogtepunt moet Tim Van Aelst gedacht hebben, toen hij samen met Sofie Peeters (zakenpartner sinds 2017) de deur van hun productiehuis dichttrok in de zomer van 2022. Dat de meest bekroonde tv-makers in Vlaanderen het voor bekeken hielden, sloeg in de mediawereld in als een bom. Sindsdien houdt Tim zich vooral bezig met muziek, als wapen voor een volledige herbronning. Op zoek naar zijn volle potentieel kijkt hij momenteel alle angsten in de ogen en staat hij open voor het onverwachtse. Maar dat hij enorme kennis over creativiteit en de opbouw van verhalen heeft, spreekt voor zich. Die kennis en ervaringen wil Tim graag delen met de hele wereld. En dat doet hij het liefst op een geestige manier, en als het mag mét muziek.
