CEO van Caméléon, de grootste privéverkoper van België en de grootste ecobouwer van Europa.
Internationale instelling, banksector, ministerieel kantoor, consulting, commerciële sector, ... Sommige van deze mensen hebben een zeer gevarieerde carrière achter de rug! Augustin Wigny (1969) is een van hen. Het moet gezegd worden dat in de familie Wigny stimulatie al van jongs af aan in de lucht hangt. Een grootvader die een illustere politicus was, een oom die een hoge pief was bij het Internationaal Monetair Fonds, een ander die aan het hoofd stond van een grote Europese bank. Allemaal rolmodellen in de familie, bronnen van inspiratie maar ook van druk. "Het was duidelijk dat we niet tevreden konden zijn met middelmatigheid," geeft Augustin Wigny toe.
Deuren naar de wereld
Na zijn studies Latijn en Grieks aan het Sint-Michielscollege koos hij voor de handelsschool ULB Solvay. Na een eerder literaire humaniora wilde hij iets inhoudelijks studeren. De zuivere fysica verleidde hem, maar hij luisterde liever naar de rede en de realiteit van de arbeidsmarkt. Tegelijk met zijn Solvay-studie volgde Augustin een bachelor Sociale en Politieke Wetenschappen in Antwerpen. "Dit was ongetwijfeld het jaar dat toen de grootste indruk op me maakte, omdat ik niet alleen de onderwerpen boeiend vond, maar deze studies ook gericht waren op mensen".
In dezelfde geest is Augustin Wigny erop gebrand om zich open te stellen voor de wereld. Terwijl zijn vrienden van de universiteit naar een baan in België solliciteerden, nam hij een vlucht naar Washington en de Wereldbank. "Ik klopte op elke deur, stuurde honderden cv's rond en plakte er zelfs een paar op de voorruit van de grootste auto's op de parkeerplaats! Na 3 of 4 maanden was de deur de juiste en kreeg ik een project."
Hoewel hij bijna twee jaar bij de Wereldbank blijft, krijgt hij de kans om een aantal maanden in Afrika door te brengen, met name in Ethiopië. Een periode die hij als fascinerend beschrijft. "Het zijn ongelooflijke herinneringen. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik diep in de savanne, in de hut van een dorpshoofd, de circulatie van geld besprak! Voor hem zullen deze twee jaar bij de Wereldbank vooral in het teken staan van ontmoetingen, multiculturele uitwisselingen en een oneindige bron van persoonlijke verrijking. "Een frisse wind". Hij wist echter dat het leven als expat niets voor hem was, omdat hij te gehecht was aan zijn roots, aan zijn geboorteland België.
Dus keerde hij terug naar huis. Gretig om nieuwe mensen te ontmoeten: "Ik kwam aan in België met een nieuwe nieuwsgierigheid, een nieuwe geest, een nieuwe impuls. Daardoor heb ik veel nieuwe mensen ontmoet". Maar dat weerhoudt hem er niet van oude contacten op te halen. Peter Praet bijvoorbeeld, een professor voor wie hij assistent was geweest aan de ULB, opende de deuren van de Generale Bank voor hem. Augustin Wigny bleef er 4 jaar als Senior Econoom.
In 1999 verliet Peter Praet de bank om toe te treden tot het kabinet van Didier Renders, minister van Financiën. Augustin volgde hem, maar werd lid van het kabinet van de minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven, Rik Daems. "Toen Peter Praet de bank verliet, nam hij me als het ware mee in zijn koffers," lacht Augustin. Twee jaar later keerde hij terug naar de privésector en ging als consultant aan de slag bij de Boston Consulting Group. Ook hier was het resultaat van een reeks ontmoetingen: "Bij het bedrijf stond ik voortdurend in contact met consultants. Ik leerde hen en hun werk kennen en op een dag kreeg ik zin in dit soort werk".
De publieke sector, de privésector, consultancy, ondernemerschap, het bedrijfsleven... voor Augustin Wigny is de overgang van het een naar het ander heel natuurlijk. Hij heeft een hekel aan het idee van een al te geplande carrière en ziet de wereld van het werk meer als een grote draaimolen: "er zijn praalwagens die voorbij komen en je moet ze op het juiste moment kunnen grijpen".
De grote sprong
Uiteindelijk was de grootste doorbraak haar komst naar Caméléon. Maar opnieuw was het vooral een verhaal van ontmoeting en vriendschap. "Ik kende Jean-Cédric Van der Belen al heel lang. Op een dag kwam hij naar me toe en vroeg me hem te helpen. Hij zat midden in de herstructurering van de schulden en balansen van zijn bedrijf. In die tijd reisde ik veel voor BCG en had ik lange wachttijden op luchthavens. Het was dus tussen twee vliegtuigen in dat Augustin Wigny de Kameleons dossiers samenstelde. "Terwijl ik aan deze dossiers werkte, realiseerde ik me dat wat Jean-Cédric had gecreëerd fenomenaal was". Op een dag in 2004 besloot Augustin de sprong te wagen: hij nam ontslag bij BCG en ging voorgoed bij Cameleons werken. Hij erkent de zeer ondernemende reflex, maar benadrukt vooral het complementaire karakter van de vaardigheden en gedeelde waarden: "We zitten volledig op één lijn wat betreft waarden zoals woord houden, eerlijkheid, integriteit, kortom menselijke waarden. Dit wordt weerspiegeld in de geest die vanaf het begin heeft geheerst bij Caméléon, en de zeer familiaire, jonge, dynamische en professionele cultuur."
Vandaag is Caméléon een bedrijf dat geen crisis kent en zich voortdurend vernieuwt. Het is het grootste particuliere verkoopbedrijf in België, met een omzet van meer dan €40 miljoen en een groei van meer dan 30%. Caméléon is ook de eerste ecowinkel in Europa. Het verkooppunt in Brussel heeft zelfs een piano. Augustin Wigny, een gerenommeerd pianist, speelt er af en toe...
