Mentaal Tandenpoetsen

Nic Balthazar

Theater-, televisie- en filmmaker. Schrijver en presentator. Een hart voor het milieu en een begenadigd spreker. Deze woorden vatten Nic Balthazar samen in een notendop. Nic treedt op als moderator bij het Read My Lips Livestreams pakket rond wellbeing en veerkracht dat binnenkort wordt gelanceerd.

Wie zijn film 'Everybody Happy' zag, een verhaal over een stand-up comedian die op een burn-out afstevent, weet dat het thema hem nauw aan het hart ligt. De prent uit 2015 die hem in Montréal de prijs van beste regisseur opleverde, blijft brandend actueel. De epidemie die de regisseur/scenarist zag aanzwellen van mensen die het geluk niet meer lijken te vinden, bereikte ondertussen een triest hoogtepunt. Pre-corona cijfers spraken reeds over 1 op 4 die op de rand van een burn-out staat en 1 op 10 die er in zit.

Moral duty

"Post-corona cijfers zijn er bij mijn weten nog niet gekomen," zegt Nic in een boeiende babbel. "God weet waar we nu al zitten!" Een pessimistische gedachte uit de mond van een positivo. Immers: "Optimisme is een moral duty waar we voor moeten gaan, willen we vechten voor een toekomst voor onze kinderen," vervolgt hij. "We hebben de luxe van het pessimisme al lang verloren, dat kunnen we ons niet meer permitteren. De vraag ben je een optimist of een pessimist is op zichzelf onnozel. Wanneer je in een brand zit, vraag je niet: Denk je dat het goed afloopt? I don't care, gast! Blussen die handel! Nu!. We zitten op een punt waarin minstens een kwart van de stad brandt. Daar moeten we blussen, in de rest dienen we ons bezig te houden met maatregelen nemen die ervoor zorgen dat de andere huizen niet ook in de fik gaan. Gaan we het doen of niet, ik weet het niet. De capaciteit van de mens voor stupiditeiten is groot maar onze capaciteit voor verandering, voor veerkracht is wat ons uiteindelijk on top of the food chain bracht. We zijn een zeer veerkrachtig specie en zoals Darwin zegt: Het zijn niet de sterksten de overwinnen, zelfs niet de slimste soort. Het zijn zij die zich het beste kunnen aanpassen."

Zomerkamp

Nic BalthazarDat covid-19 verandering meebracht, ontging Nic niet. "Plots kon thuiswerk, werd de fiets genomen in plaats van de auto, gingen we samen wandelen. Die omslag bleek gemakkelijker dan veel mensen dachten, we bleken shock resistenter dan we dachten. En hopelijk luisteren we naar de les van tante Corona. Doen we dat niet, dan komt de volgende schok, Covid-20 of 21, de klimaatverandering of de recessie die op ons afkomt. We hebben geen enkel ander alternatief dan te veranderen. Ons oude economische model is gebaseerd op oeverloze consumptie, op competitie en snelle winst. Nu zien we dat dit model bij de minste stoot breekt. Corona is een ongelooflijk klein diertje. In vergelijking met bijvoorbeeld de klimaatverandering is het een zomerkamp. Een nieuw maatschappelijk model waarin we op een duurzame manier omgaan met andere mensen, met dieren, de natuur, waarin we naar samenwerking gaan in plaats van competitie, naar welzijn in plaats van welvaart, dat is niet echt onmogelijk. Vergelijk het met fietsen. We zitten op een fiets die niet mag stilvallen want dan valt hij om. We moeten naar een fiets gaan waarop we met gemak onze benen langs de kant kunnen zetten en zeggen: voilà.”

Tandenpoetsen

“Hoe veranderen, dat is een million dollar question. Wij dienen ons met ons eigen zieleheil, slash onze eigen psychologische veerkracht of wellbeing bezig te houden of we halen het niet. Eigenlijk een beetje op dezelfde manier zoals we gingen letten op ons slaappatroon, onze voedingsgewoonten, workouts doen, etc. Zo moeten we durven kijken naar wat er gebeurt met onze geest, wat er omgaat in onze hersenpan. Vroeger was een therapeut iets voor zotten. Vandaag weten we dat naar een therapeut gaan eigenlijk iets zou moeten zijn zoals naar de tandarts gaan. Daar ga je best naartoe voor je gebit vol gaten zit, voor het een pijnlijke weg terug wordt. Dat mentale tandenpoetsen zullen we moeten ontwikkelen om in onze moeilijke wereld te kunnen blijven functioneren. En dan durf ik te denken dat er winst te halen valt.”

We zullen een soort mentaal tandenpoetsen moeten ontwikkelen om in onze moeilijke wereld te kunnen blijven functioneren.

“Er zijn zevenduizend wijzen om naar eenzelfde soort mentale hygiëne toe te komen. Of dat nu met yoga is, met tai chi, meditatie of whatever, we gaan het met z'n allen nodig hebben. Simpele dingen zoals genoeg slaap of lekker eten kunnen ook zorgen voor genoeg fun in je leven. Dat hebben we nodig om veerkracht te hebben in onze professionele context. Niet enkel ons lichaam, ook onze geest heeft nood aan onderhoud. Zo zorgen we voor ons geestelijk welzijn, onze veerkracht, of ja, wellbeing. Men probeert al gauw de woorden burn-out te vermijden. Terecht, denk ik, anders denkt iedereen: dat heb ik niet. Laat ons allemaal proberen de voordelen te zien die deze paradigma-shift zou kunnen met zich meebrengen richting een rijker, voller, zinniger en ja ook leuker leven. Laat ons durven kijken naar wat ons ongelukkig maakt en daaraan werken. Want de facto: als je minder ongelukkig bent, ben je op het einde van de dag misschien toch ergens gelukkiger.”